Bitki hücrelerinin supramembran komplekslerine,mantarlar ve bazı bakteri duvarları gibi bir yapı içerir. Bu yazıda çeşitli organizmalar grubunun hücre zarı yapısı incelenecek ve gerçekleştirdiği işlevler açıklığa kavuşturulacaktır. Bildiğiniz gibi, bu bileşen ilk kez 17. yüzyılda İngiliz bilim adamı Robert Hooke tarafından keşfedildi. Balık, amfibiler, sürüngenler, kuşlar ve memeliler: hücre zarı coelenterates gelen tek hücreli hayvanlar, ve çok hücreli organizmalarda olmadığı ve omurgalı ile biten olduğuna dikkat edin.
Yapısına ve kimyasal bileşimine rağmenMantarların, bitkilerin ve kırıcıların duvarları aynı değildir, içindeki hücre zarı işlevleri çok benzerdir. Öncelikle, sitoplazmanın ve organellerinin çevresel faktörlerin zararlı etkilerinden korunmasıdır.
Sonraki: supramembran kompleksi güvenilir bir destek olarak işlev görür ve bitki ve mantar dokularında temas kuvvetini sağlar. Aşağıda, kabuğun yapısının gerçekleştirdiği işlevlerle nasıl ilişkili olduğunu daha ayrıntılı ele alacağız.
Bitki organizmalarındaki bu yapı çoğunlukla polisakkaritler sınıfına ait bir polimerden oluşur. Onun moleküler formülü bitkisel nişastanınkiyle aynıdır (C6'H10Ey5)n. Bu polisakkaridin makromolekülleri,beta-glikoz artıkları ve yalnızca doğrusal bir yapıya sahip oldukları için, demetler halinde toplanan lifleri oluşturabiliyorlar. Kolloidal bir matriste dönüşen güçlü bir hücre çeperi oluştururlar ve karbonhidratlardan - pektin ve hemiselülozdan oluşurlar. Selüloz da bitkilerin diğer bölümlerinde sıkça bulunur; örneğin pamuk elyafları% 99 saf hamur, keten ve kenevir% 75-80, ahşapta -% 55'e varan oranlarda bulunur. Daha önce de söylediği gibi, hücre zarının işlevleri, organizmaların dokularına girmesi gerçeğine bağlıdır.
Selüloza ek olarak, duvarda proteinler, lipidler veinorganik maddeler. Örneğin, yüksek spor bitkilerinin hücre zarlarının bileşimi - at kuyrukları - silikon dioksit içerir, bu nedenle bitki kendisi çok zor ve dayanıklıdır ve hayvanlar için yenilenmez. Çok yıllık bitkilerin gövdesini oluşturan ve tıpa olarak adlandırılan tabakalardan biri zarflara yağ katan bir madde biriktirir - suberin. Sonuç olarak, sitoplazma ve organoidleri yok edilir ve hücrelerin kendileri sadece bir destekleme işlevi (kök problama) yapabilir.
Selüloz lifleri arasında birikirseBu renklenme kereste neden sapları mekanik mukavemetini arttırır ve lignin içerdiği odunsu türe ait bitkilerde ve pigmentlerin sapları hemiselülozlu lignin. Duvar ayrıca maddelerin taşınmasını sağlayan bir membran ile kaplanmış gözenekleri de içerir.
Farklı mantar gruplarının temsilcilerindeDuvar, artropodların dış iskeletinde ve bazı bakterilerde bulunan bir polisakkarit olan kitin'dir. Mantarların supra-membran kompleksleri ayrıca selüloz ve hayvan nişasta glikojeni içerir. Örneğin, maya hücre zarının kimyasal yapısı esas olarak karbonhidratlar - glukan ve mannan ile temsil edilir. Duvarın kendisi hayvanların gastrointestinal kanalında yeterince güçlü ve zayıf bir şekilde sindirilir, bu nedenle maya besinleri erişilemez ve ince bağırsağın epitelyumu tarafından emilmez.
Hücre membranı protistada yoksa, o zamanprokaryotlarda, murin, lipoproteinler ve lipopolisakkaridlerin yanı sıra teikotik asitler de dahil olmak üzere çok karmaşık bir yapıya sahiptir. Duvarın lipopolisakkaridleri çeşitli substratlara bakterilerin yapışmasını kolaylaştırır: örneğin dişlerin emayesine veya ökaryotların zarlarına. Bu nedenle, bakteri hücre membranı ayrıca antijenik özelliklere de sahiptir.
Genellikle bakteriyel duvar mukoza ile kaplıdırBaşka bir koruyucu tabaka olabilecek peptit (kapsül) (kapsül). Yapısına bağlı olarak, mikrobiyolojide tüm bakteriler gram-pozitif ve gram-negatif olarak ayrılır.
Prokaryotları ayırt etmeyi mümkün kılan bir yöntemkabuklarının kimyasal yapısının özellikleri, geç XIX yüzyılda Danimarkalı bilim adamı G. Gram tarafından önerilmişti. O bazı bakteri türlerinin lekeli da anilin boyalar, hücre zarını oluşturan stabil bileşikleri ve mor bir renk almaktadır olduğu bulundu.
Bu tür prokaryotlar Gram-pozitif olarak adlandırıldı: örneğin stafilokok ve streptokoklar. Hepsi bir dizi penisilin ve aktinomisin antibiyotiğine duyarlıdır. Gram-negatif bakteriler olarak adlandırılan diğer bakteriler, metil mor ile lekelenmez. Güçlü bir kapsül ve düşük geçirgen bir hücre duvarı bulundukları için penisiline dirençlidirler. Bunlar salmonella, shigella, helikobakter içerir. Farklı bir kimyasal bileşime sahip olan bakteri hücre zarı, farmakoloji ve tıpta dikkate alınan önemli bir mikrobiyolojik özellik olarak hizmet eder.
Çok küçük bir bakteri grubu üzerinde duralım -mikoplazmalan. Mikroskobik çalışmalar, hücre zarının kendisinde olmadığını göstermiştir, bu nedenle mikoplazmalar, belirli antibiyotiklere, örneğin tetrasikline duyarlıdır. Mikoplazmalar doğada yaygın olarak dağılırlar, insanın genitoüriner sistemi de dahil olmak üzere birçok hastalığın nedenleridir.
Çoğu mikoplazma metabolizmasındaMutlaka oksijen kullan ve sıkı aeroblar. hücrenin bir bileşim Mycoplasma büyümesi ve üremesi için uygun bir substrat olan kolesterol varlığı, membranlar gibi parazitler insan ve memeli olarak, hızlı bir şekilde çoğalır.
Daha önce, hücresel olduğu gerçeğini kaydettikMembran, siliyerlerde ve diğer tek hücreli hayvanlarda, örneğin mısırgiller'de mevcut değildir. Zoologlar, protistlerin tüm fonksiyonları olan, tam teşekküllü bir hayvan organizması olduğunu ortaya koydu: büyüme, üreme, beslenme, solunum, boşaltım. Ayrıca, sulu bir ortamda ya da nemlendirilmiş bir toprakta yaşamak, ince bir zar boyunca, dış ortamdaki su ve mineral tuzlarını taşır ve kendi metabolizmasının plazma membran gözenekleri ürünleri ile üretilir. Bu nedenle, tek hücreli hayvanlarda çevresel koşulların özelliklerine bir idioadaptasyon olan kompleks supramembran kompleksleri yoktur.
Kabuğun bütünlüğünü korumak ve korumakprotozoanların peliculus'u vardır - ektoplazmanın dış yoğun tabakası. Elastikiyet ve dayanıklılığa sahip olan pelikan sayesinde hayvanın vücudunun sürekli şekli kalır.
Bu makalede, bitki organizmalarının hücrelerinin, aynı zamanda bakteri ve mantarların hücre zarının yapısı ve kimyasal bileşimi incelenmiştir.
</ p>
