Bütün canlı organizmalar,birbirine bağlı sistem. Hepsinin doğanın belirli yasalarına uyması, ihlali bazen geri döndüremeyen fenomenlere yol açar. Besin zinciri, organizmalar arasındaki bağlantı örneklerinden biridir. Çok karmaşık bir yapıya sahiptir ve birçok flora ve fauna türünün temsilcilerini birleştirir.
Güç devresi bir"gıda tüketen" ilişkisiyle bağlantılı olan canlı organizmaların farklı türlerinin dizisi. Bu işlem sırasında, enerji ve organik maddeler bir önceki katılımcının bir sonraki değerine çıkarılır. Başka bir deyişle, besin zincirinin, belirli sayıda organizma arasında birbirini yiyerek enerjinin transferi olduğu söylenebilir. Bu bağlantılara trofik denir.
Hayvanların ve diğer organizmaların her besin zinciri, tropik olarak da adlandırılan çeşitli seviyelere ayrılır.
Kural olarak, ilk seviyesebze dünyasının temsilcileri, yani yeşil bitkiler, mantarlar ve algler. Sonra bitki besinlerini besleyen hayvanlar gelsin. Bir sonraki trofik sevimli hayvan etobur hayvanlardır. Faunanın otlakçı temsilcilerini besliyorlar.
Besin zinciri birkaçdüzeyleri, ancak genellikle 3-4 bağlantı içerir. Bu, enerjinin çoğunun yaşamsal süreçleri ve vücut büyümesini sürdürmek için harcanması ile belirlenir. Bu nedenle, her sonraki seviye bir önceki seviyeden daha küçüktür ve katılımcı sayısı azaltılır. Oranın oranı: yaklaşık bir ton bitki bunları yiyen 100 kilogram hayvan için hesaplanmaktadır. bu devrede Etoburlar biyokütlenin 10 kilogram olacak, ve bir sonraki seviye biyokütle sentezlenen 1 kilogram maddeye eşit olacaktır.
Böylece ekolojik bir piramit oluşur. Besin zincirinin her seviyede sahip olduğu hayvan sayısını, enerjisini veya biyokütleyi gösterir.
Doğal olarak, yükseklerin her bir bağlantısıdüzeyinde daha büyük bireyler bulunur. Fakat aynı zamanda büyük organizmalar daha yavaş gelişir ve birbirleriyle rekabet eder. Onların daha az düşmanı olduğu ve daha az sıklıkla imha edildikleri dikkati çekmektedir. Gelişimlerini sınırlayan başlıca etken sınırlı miktarda yiyecek ve sınırlı bölge.
Gıda zinciri organizmalarının alt formları beslenmede daha az kısıtlıdır, ancak önemli ölçüde ortadan kaldırılmıştır.
Kompozisyonlarına bağlı olarak farklı tipte yiyecek zincirleri ayırt edilir.
1. Mera zincirleri bitkilerle başlayan bir dizi bağlantıdır. Genellikle denizde ve karasal ekosistemlerde bulunurlar. Örneğin, bitkiler güneş enerjisini emer ve böcekler için bir besin kaynağıdır (kelebek nektarı emer). Buna karşılık, yusufçuk kelebekler yer ve kendisi kurbağa için yiyecek. Bir kurbağa için tehlike, başka bir yırtıcının kurbanı olabilen bir tehlikedir. Bu, organik maddelerin gıda zinciri boyunca hareket etmesinin bir örneğidir.
2. Detrital tedarik zinciri bir ayrışma zinciridir. Bitkilerin ve hayvanların ayrışma ürünleri ile başlar. Bu tür zincirler su kütleleri, okyanuslar ve göllerde yaygın olarak temsil edilmektedir. Dolayısıyla, sakinlerinin çoğu, yiyecek için ölü organizmaları, dışkılarını veya dıştan elde edilen çürüme ürünlerini (kıyı ağaçlarından yapraklar) kullanır.
3. Parazitik zincirler, birinci düzenin parazitlerinin yaşandığı organizmalardan oluşur.
Doğada tüm süreçler birbiriyle ilişkilidir. Gıda zincirlerindeki rahatsızlıklar, tüm ekosistemde bozulmaya neden olur. Her canlı organizma bu bağlantılarda nişini işgal eder. Bireyin seviyesine veya büyüklüğüne bağlı değildir.
</ p>
