"Ve Tanrı," Işık olsun "dedi ve ışık geldi." Herkes İncil'den bu sözleri biliyor ve herkes anlıyor: O olmadan yaşamak imkansız. Peki doğadaki ışık neydi? Neler oluşur ve hangi özellikleri vardır? Görünür ve görünmez ışık nedir? Makalede bunlar ve diğer bazı konular hakkında konuşacağız.
Bilgilerin çoğu genellikle algılanıradam gözlerle. Materyal dünyasının karakteristik renk ve şekillerinin hepsi ona açığa vurulur. Ve görme yoluyla algılamak için, sadece belli bir, görünür ışığı yansıtan şey olabilir. Işık kaynakları doğal olabilir, örneğin güneşle veya yapay olarak, elektrikle yarattı. Bu aydınlatma sayesinde günün her saatinde tam teşekküllü bir yaşam tarzı kurmak için çalışmak, dinlenmek mümkün oldu.
Doğal olarak, hayatın bu kadar önemli bir yönüfarklı devirlerde yaşayan birçok insanın zihnini işgal etti. Işıkun farklı açıdan, yani günümüz bilim adamlarının bugün uyması gereken farklı teorilerin konumlarından hangisinin olduğunu düşünelim.
Aristoteles, bu soruyu merak ediyor, ışığı kabul ediyorduçevreye yayılan belli bir eylem. Başka bir görüş, Antik Roma, Lucretius Car'ın bir filozof tarafından yapıldı. Dünyadaki her şeyin en küçük parçacıklardan - atomlardan oluştuğundan emindi. Işık da böyle bir yapıya sahiptir.
Onyedinci yüzyılda bu görüşler iki teorinin temelini oluşturdu:
Corpuscular teorisini Newton takip etti. Işık ne olduğu formülasyonu şu şekildedir: Parlayan cisimler, çizgiler boyunca, yani ışınlara dağıtılan en küçük parçacıkları yayarlar. İnsanlar sayesinde gözlerine düşüyorlar.
Başka bir teori Huygens adı ile ilişkilendirilir. Yerçekimi yasasının geçerli olmadığı özel bir ortam olduğuna inanıyordu. Parçacıklar arasında ışık taşıyan bir aether var. Onun görüşüne göre ışık da buydu.
Farklı açıklamalara rağmen, bugün her iki teori de doğru kabul ediliyor ve inceleniyor. Işık hem dalga hem de kısmi mülkiyete sahiptir.
Işık elektromanyetik dalgaların spektrumudur,gözler için erişilebilir. Elektromanyetik radyasyonun ölçeğine bakarsanız, görünür ışığın üzerinde çok küçük bir yer kaplar. Yayılan bir şeyin yalnızca küçük bir bölümünün bir kişinin erişebileceği anlaşılıyor. Burada bu aralığın bir kişi için mevcut olduğunu not etmek önemlidir. Yani, örneğin, belki de bazı hayvanlar, insanların yapamayacağını görebilir. Ve tam tersi. Insan görme, bireysel hayvanların göremediği renkleri görebilir.
1800'de İngiliz bilim adamı Herschel ortaya çıktıspektrumda güneş ışığı. Bir taraftaki civa tankı kurumla karartıldı. Gözlemler sıcaklık artışı gösterdi. Bu nedenle, termometrenin insan gözü için görünmeyen ışınlarla ısıtıldığına karar verdi. Sonradan kızılötesi, termal olarak adlandırıldılar.
Bu etki, fırın helezonuyla mükemmel bir şekilde gösterilir. Isınma, renk değiştirmeden önce ilk önce ısınmaya başlar ve sadece akkor ampul olduğunda kırmızı olur. Görünüşe göre, spiralin menzili infrared'den görünmez, ultraviyole radyasyona değişir.
Günümüzde tüm vücutların kızılötesi ışık saçtığı bilinmektedir. Kızılötesi ışınları yayan ışık kaynakları daha uzun bir dalga boyuna sahiptir, ancak kırılma açısı kırmızı olanlardan daha zayıftır.
Isı, hareketli moleküllerden kaynaklanan kızılötesi spektrumun radyasyonudur. Hızları ne kadar yüksekse, radyasyon da o kadar artar ve böyle bir nesne daha sıcak olur.
En kısa sürede kızılötesi ışınım keşfedildiğinde,Alman fizikçi Wilhelm Ritter, spektrumun karşı tarafını incelemeye başladı. Buradaki dalga boyu menekşe renginden daha azdı. Gümüş klorür menekşenin arkasına nasıl siyah döndüğünü fark etti. Ve bu, görünür ışığın dalga boyundan daha hızlı oldu. Dış atom kabuklarındaki elektronlar değiştiğinde böyle bir radyasyonun oluştuğu ortaya çıktı. Cam ultraviyole absorbe edebilir, bu nedenle çalışmalara kuvars lensleri kullanılmıştır.
Radyasyon, insan ve hayvan derisi tarafından absorbe edilir,hem de üst bitki dokuları tarafından. Ultraviyole radyasyon Küçük dozlarda olumlu bağışıklık sistemini güçlendirerek ve D vitamini Ancak, büyük dozlarda neden olabilir cilt yanıklarına yapma, sağlık durumunu etkileyebilir ve gözlere zarar ve çok büyük hatta kanserojen etkiye sahip olabilir.
Tıpta ultraviyole ışınları kullanılır(zararlı dünya organizmalarını öldürebilir), güneşlenmek için ve ayrıca fotoğraflarda. Absorpsiyon üzerine, ışınlar görünür hale gelir. Bu nedenle, uygulamanın bir başka alanı floresan lambaların üretiminde kullanılmasıdır.
Gözle görülür derecede küçük spektrum göz önüne alırsakışıktan bakıldığında, insanın optik aralığının çok kötü çalışıldığı anlaşılıyor. Bu yaklaşımın sebeplerinden biri, insanların gözle görünür olan ilginin artmasıdır.
Fakat bu anlayış nedeniyle düşük bir seviyede kalırseviyesi. Bütün alan elektromanyetik radyasyonla nüfuz eder. Çoğu zaman insanlar onları görmüyor, ancak onlar da hissetmiyor. Ancak bu spektrumların enerjisi artarsa, halsizliğe neden olabilir ve hatta ölümcül olabilir.
Görünmez spektrum çalışılırkenanlaşılabilir, bazıları ise, mistik fenomen olarak adlandırılırlar. Örneğin, ateş topları. Onlar, hiçbir yerde olmadığı gibi görünürler ve aniden ortadan kaybolurlar. Aslında, görünmezden görünür ve geri gitmek kolaydır.
Gök gürültülü fırtına sırasında gökyüzünü vururken farklı kameralar kullanırsanız, bazen plazmoidlerin geçişini, yıldırımdaki görünümünü ve yıldırımın kendisinde meydana gelen değişimleri yakalar.
Çevremiz bizim tarafımızdan tamamen keşfedilmemiş bir dünya.Görmeye alıştığımızdan farklı bir formu vardır. Tanınmış ifadesi "Kendi gözlerimle görene kadar, inanmayacağım" uzun zaman önce ilişkisini kaybetti. Radyo, televizyon, hücresel iletişim ve benzerleri, bir şey görmezsek, bunun var olmadığı anlamına gelmediğini uzun süredir kanıtlamıştır.
</ p>
