Hücrelerin ve dokuların farklılaşması,Vücudun gelişiminde rol. Her bir hücrenin görev dağılımı, fabrikadaki işbölümüyle mukayese edilebilir: Eğer her birim yalnızca kendi doğal işlevini yerine getirirse genel sonuç daha kısa bir süre içinde elde edilebilir. Aynı şey, yaşam kalitesinin gelişimin karmaşıklığına ve işgal edilen evrimsel nişe bağlı olduğu canlı organizmalar için de geçerlidir.
Bir hücre, yapısal ve işlevsel bir birimdirtüm canlılar. Tek istisna virüslerdir - hücresel olmayan bir yaşam biçimi. Kumaş - aynı yapıya, fonksiyonlara ve menşeli hücreler ve hücreler arası madde topluluğu. Bir hücrenin işlevinin biyolojisi, hayvanın veya bitkinin organizasyon derecesine göre belirlenen yapısına dayanır.
Hayvanlar ve bitkilerdeki hücrelerin farklılaşması, ontogenezde bile gerçekleşir. Her biri öncü dokudan gelir: Hayvanlar kök hücreler ise bitkiler bir meristeme sahiptir.
Hücre nedir? Biyoloji ve hücre yapısı onları iki gruba ayırmamızı sağlar.
1. Ökaryotik hücreler. Bunlara hayvan ve bitki organizmasının yapısal birimleri dahildir.
2. Prokaryotik hücreler. Bir çekirdeğin ve diğer organellerin olmaması ile ayırt edilirler. Prokaryotik organizmalar bakteri içerir.
Biyoloji, hücrelerin yapısını inceler. Hayvan hücresinin yapısı 19. yüzyılda Hooke tarafından keşfedildi, ancak 20. yüzyıla kadar tamamen incelendi.
Bir hayvan hücresi bir sitoplazmadır,bir plasmalemma ile çevrili. Sitoplazmada çeşitli organel ve inklüzyonlar "yüzmek" tir. Organeller arasında lizozomlar, mitokondri, Golgi aparatı, endoplazmik retikulum, peroksizomlar bulunur. Kapsarlar, sitoplazmada çözünen maddelerdir ve hücre yapılarını inşa etmeleri için bekleyeceklerini beklemektedir.
Bitkinin aksine, bir hayvan hücresindehücre duvarı, vakuol ve kloroplastlar yoktur. İlave bir örtü kompleksinin bulunmaması, örneğin fizyon sırasında plazmalemma deformasyonunun özelliklerini etkiler.
Bitki hücresinin içerikleri çokturhayvandan zengin. Birincisi, iki membranlı yapıları - kloroplastları bulabilirsiniz. Ve işlevi, fotosentez sürecini sağlamaktır; bu, bitkiler için, ek bir enerji kaynağı açısından, ayrıca nefes alırken glikoz ile birlikte önemlidir.
Bitki hücresi ayrıca dışardanhücre duvarı. Selüloz liflerinden oluşur ve pektin iki bitişik hücrenin temas noktasında halen mevcuttur. Burada, böyle güçlü bir açık hava kompleksi hayvan hücreleri gibi temasa izin vermiyor. Taşımadaki ana rol, hücrenin yapısıyla oynanıyor. Grade 6, henüz çok derin bir şekilde incelenmemiş olan biyoloji, maddeleri bir hücreden diğerine taşımak üzere hizmet eden hücre duvarındaki özel gözenek desmozomları hakkında bilgi sağlamıyor. Bu yapıların yardımı ile vakuoller çap boyunca küçük köprü ile temasa geçebilirler.
Vacuole, hayvan hücresinin başka bir farkıdır.bitki. Fonksiyonu, ozmotik basıncın stabilize edilmesine yardımcı olan, kimyasal açıdan aktif alkaloitler, asitler, kalsiyumları depolamaktır. Dahası, alkaloidler ve asitler sitoplazmanın içeriğini olumsuz şekilde etkileyebilir, bu nedenle bu boyuttaki moleküllere nüfuz etmenin imkansız olduğu özel bir zarla izole edilmiş organellerde olmalıdırlar. Vakuolün zarı tonoplast olarak adlandırılır.
Kolumnar doku hücrelerinin yapısının tüm özellikleri, bitki hücrelerinin kompozisyonu için yukarıdaki planın aynısıdır.
Bakteriler (prokaryot temsilcileri olarak)Evrimsel olarak daha az gelişmiş organizmalar. Bakteri hücresi, bir zar, bir hücre duvarı ve mukus bir kapsülle çevrili bir sitoplazmadır. Içinde ökaryotlarda herhangi bir organel yoktur. Nukleus da yoktur ve tüm genetik materyal çoğu bakteride yalnızca bir kromozom ile bulunur.
Hücrenin metabolizması özel olarak muhafaza ediliryapılar - mesozomlar. Bunlar hücrenin içindeki sitoplazmik zarın büyümesini temsil eder ve işlevleri fotosentetik bakteriler söz konusu olduğunda solunum ya da fotosentez içindir.
Bir çekirdeğin bulunmaması, transkripsiyon ve çevirme hızını arttırmaya yardımcı olur. Ayrıca, ikili hücre bölünmesinin hızı artar: bakteri kolonisi her 20 dakikada bir sayı ikiye katlayabilir.
Yapısal ve fonksiyonel bir birim olarak hücretüm canlılar, vücudun yaşamsal işlevlerini sürdürmekle ilişkili çeşitli işlevleri gerçekleştirebilir. Buradaki ana rol hücrenin yapısıyla oynanır. İlk aşamada incelenen biyoloji 6. sınıf, bize hücresel aparatın organizasyonunun temel özelliklerini dikte eder.
Bitki hücrelerinin belirlenmesiÇokluklu bir süreç, bunun sonucu olarak, birçok başka doku, meristemden oluşmuştur: integümental, boşaltım, iletken, mekanik. Bu dokuların her birinin hücreleri yapı ve işlev bakımından farklılık gösterir. Örneğin, organik ve mineral maddelerini bitkiden geçirmek için iletken elemanlara ihtiyaç olduğunda, yabancı hücrelerin görevi yabancı maddelerin vücuda girmesine izin vermez.
Hücrelerin etkileşimi plasmodesma denilen özel kontaklar ile elde edilir. Düzenleme çeşitli enzimler ve metabolitlerin yardımıyla biyokimyasal düzeyde çalışır.
Bitkisel organların işlevi bitkinin yaşamsal aktivitesini optimum seviyede tutmaktır. Yaprak da bu gruba aittir, bu yüzden asıl görevi fotosentezdir.
Sütun dokusu ana fotosentezdir.yaprak dokusu Birçok kloroplastın bulunduğu parankimal hücrelerden oluşur. Daha fazla güneş enerjisi almak için sütunlu doku hücreleri, yaprağın üst yüzeyine daha yakın yerleştirilir ve buna göre, fotosentezin hızını ve verimliliğini arttırır.
Ayrıca tabakanın bileşiminde süngerimsi bir kumaştır.Kloroplastlar da vardır, ancak onların sayısı, polisakkaröz parankim ile karşılaştırıldığında çok daha küçüktür. Gerçek şu ki süngerimsi dokunun hücrelerinin ana işlevi, büyük hücreler arası boşlukların pahasına gaz değişimi.
Parazitik parankim üst tabakalardadır.daha fazla güneş enerjisi biriktirmek için sac. Bu, sadece ışık koşullarından geçen ışık ve karanlık fotosentez aşamalarının etkili akışı için gereklidir.
Sütunlu hücre uzatılmış bir hücredir.silindirik form, ana işlevi fotosentez sürecidir. Bunu yapmak için, sütunlu doku hücrelerinde, hücrenin çevresi üzerinde bulunan onlarca kloroplast vardır. Sitosolün uzamındaki böyle bir düzenleme, güneş ışınlarının emilim yüzeyindeki bir artışla açıklanmaktadır.
Tropikal ve ekvator ormanlarının C4 bitkilerindetabakanın yapısı biraz farklıdır. Bu kolon doku, gövdenin en üst ve en alt katmanları bulunur. Bu durum, bu bitkilerin fotosentez karanlık aşamasına özeliklerine kaynaklanmaktadır.
Sütunlu doku hücrelerinin yapısının özellikleri, bitki tarafından fotosentez etkinliğini arttırmak için kullanılır.
Fotosentez, enerjinin, bitki tarafından depolanan ATP ve glikoz-karbonhidrat formunda oluşturulduğu çok aşamalı bir biyokimyasal işlemdir.
Fotosentez iki aşamaya ayrılmıştır: açık ve koyu. İlk aşamada, su fotoliz oksijen salma maddesi boyunca ve yan-sentez ATP, NADPH. Fotosentezin karanlık aşaması, glukoz veya şeker analoglarının sentezlendiği bir ardışık reaksiyon dizisini temsil eder.
Normal yaşam aktivitesini korumakBitki büyük miktarda nişasta depolar. Nişasta, monomeri glikoz olan bir polisakkarittir. Bir bitkinin organizmasında en büyük yüzdesinin, tüm olası organik madde sınıflarından karbonhidratlar tarafından işgal edilmesi şaşırtıcı değildir.
Sütunlu doku hücresinin yapısının özelliklerifotosentezin biyokimyasal reaksiyonları için gerekli olan ışık enerjisini etkili bir şekilde emebilir. Karanlık aşamada, glikoz ve diğer heksozlar sentezlenir, bunlar parankima hücrelerinde nişasta büyük polimer molekülleri şeklinde depolanır. Kloroplastlarda bile, bazen nişastalı taneler gözlenebilir.
</ p>
