"Elegy" şiirinin herhangi bir analizi (Nekrasovhayatının sonunda yazmıştı) bu çalışmanın şairin işinde kapladığı yeri fark etmeden eksik ve tutarsız olacak. Ve içinde daha önce söylediği herşeye orijinal sonucu özetliyor. Figüratif anlamda, bu şairin şarkısında alabildiği en yüksek not.
Şair bu şiirin çizgilerini oluşturduğunda, oHissedarında fazla zaman kalmadığını açıkça anladım. Hemen yaratıcı dürtü, eleştirmenlerine, talep ettiği sorular ve sorulara cevap verme arzusuydu. "Elegy" Nekrasov - hayatın anlamı ve şairin işinin atanması hakkında bir ayet. Şiir, yazarın çaresiz hastalığının gerçeği ile duygusal olarak renklendirilmiş, onu işini özetlemeye zorlamıştır. Nekrasov'un şiirlerinde belirli çevrelerde, yüksek sanat alanına çok uzak bir ilişkiye sahip bir şey olarak, hafif bir ihmalkarlık duygusuyla karşılık vermek alışıldı. Nekrasov'un "Elegy" şiiri, hem yaratıcılık hayranlarına hem de onun arzulayanlarına bir cevaptır. Ve Rus toplumundaki ilk ve ikinci yeterliydi. Şair kendisinin ilgisizliğinden şikayetçi olamazdı.
Nikolai Alekseevich Nekrasov ilklerden biriydiMerkezi teması ortak insanların hayatı olan Rus şairleri. Ve serf köylülüğün hayatı yoksunluk ve ıstıraplarla doluydu. Zamanlarının birçok aydınlanmış insanı bu sessizce geçemedi. "Elegy" Nekrasov şiiri teması - kamu idealleri hizmet ediyor. Aslında, şair Nekrasov Rus edebiyatında büyük bir eğilimin kurucusu oldu, daha sonra "Nekrasov okulu" tanımını aldı. Ancak eğitimli toplumun oldukça önemli bir parçası olan çoğu zaman soylu aristokratlar, böyle bir “edebi moda” reddedildi. Şiirdeki bu türden bir estetik teması ikinci derece bir işaret olarak görülüyordu. Sadece "sanat uğruna sanat" tanıyorlardı. Ancak, 19. yüzyılın ikinci yarısında Rus edebiyatının gelişimini destekleyen iki karşıt estetik kavramın bu karşıtlığıydı. Bu çatışmanın özünü anlamadan, "Elegy" şiirinin basit bir analizi bile imkansızdır. Nekrasov sürekli olarak kamuoyunun çatışmasının merkezinde yer aldı. Bu edebiyattaki ve hayattaki kaderiydi.
Bazen soru neden yazarın ortaya çıkmasıyla ortaya çıkıyorşiirini bu şekilde çağırdı ve başka türlü değil. Bu eserde bir miktar ironi gören okuyucularla anlaşmak oldukça mümkün. Bu ayet türünün eski anlayışından devam edersek, o zaman Rus şairi halkın eserleri - her şey, ama şık değil. Teması antik çağlardan çok uzak olan Nekrasov, mevcut versiyonlarından birine göre, eserindeki başlıkta sadece şaka yaptı. Yine de, onun küçük ruh hali ve ayet boyutunda, onun adına yapılan çalışma tamamen karşılık gelir. Bu üzücü, Rus halkının kaderinin umutsuzluğuna ve şairin her şeye olan tavrına yansımasıdır.
Nikolay Nekrasov kendisi hakkında çok şey söyleyebilirdi,Sahte bir pathos içine düşme riskini değil. İnsanlarıyla birleşik bir yaşam sürdü. Onun arkasında, yoksulluğun eşiğinde uzun yıllar sıkı çalışma ve varoluş vardı. Başarıya giden yolu kolay değildi. Ruhun tüm güçleri Rus halkının hizmetine verildi. Bu "Elegy" şiirinin basit bir analizi ile gösterilir. Nekrasov, yaşadığı hayatı özetledi, şöyle anlatıyor: “Ama ben ona hizmet ettim ve kalbimle sakin oldum…”. Şairin sakinliği, yapabileceği her şeyi ve daha fazlasını yapması gerçeğinden esinlenmiştir. Şair Nikolai Alekseevich Nekrasov, çalıştığı kişiler tarafından dinlendi. Sözü, halk bilincinde güçlü bir rezonansla karşılık verdi ve Rus devletinin sosyal yapısında kaçınılmaz değişikliklere yol açtı. Serfliğin kaldırılmasında, nekrasov var.
Bu asıl sorulardan biriNekrasov tarafından "Elegy". Ayet buna doğrudan bir cevap vermez. Birçok kişi, asırlık kölelik köleliğinin kaldırılması gibi büyük bir olayın, özgür insanlar haline gelen eski serflerin varlığını hızla ve tanınmaz biçimde değiştirmesi gerektiğini düşündü. Ancak, gerçekte her şey çok daha karmaşıktı. Sırp köleliği geçmişte kalır, ancak umutsuz yoksulluk ve yoksunluk köylülerin hayatından uzaklaşmamıştır. Ortadaki kemerin kalıplanmış Rus köyleri, şairin çağdaşlarının çoğunu sefaletiyle şaşırttı. Şiirin ikinci kısmı bu konuya yansımaya ayrılmıştır. Şair, ideallerine ve ilkelerine sadık kalır, ancak bu durumdan bir çıkış yolu bulamaz. Bu "Elegy" şiirinin analizini tamamlayabilir. Nekrasov, sorulan soruların cevabını beklemek zorunda olmayacağını anlıyor. Ve son yapraklar açık.
Bazen garip tarihsel yakınlaşma vardır. Nekrasov'dan yüz yıl sonra söylendiği gibi: “Rusya'da bir şair bir şairden daha fazlasıdır”. Ancak bu iddia, Nikolai Alekseevich Nekrasov'a tam olarak uygulanabilir. Ve şiiri sadece şiirden başka bir şeydi. Rus sosyal düşünce akımının güçlü bir tarihsel çalkantı kazanmasının ayrılmaz bir parçasıydı. Şairin "Elegy" deki soruları cevapsız kalmadı. Sadece bu cevapların onlara sormuş olanları memnun edeceği en ufak bir kesinlik yoktur. Rus köylülüğü ne mutluluk, ne refah, ne de refah beklemedi. Sadece üç ve bir düzine yıl, şair Nekrasov'u savaşlar, devrimler, kolektivizasyon ve “kulakların bir sınıf olarak ortadan kaldırılması” döneminden ayrıldı. Ve yirminci yüzyılın diğer pek çok siyasi katkısı, otuzlu yıllarda, iktidara gelen Bolşeviklerin topraklarında Nekrasov'un özgür inişçilerine ihtiyaç duymadığı anlaşıldı. Ve biz sadece istifa ve mütevazı kale serfsine ihtiyacımız var. Tarihsel döngü kapalı.
</ p>
