Bankacılık Kanunu

Bankacılık kanunu, ayrı bir hukuk kuralları dizisidir. Görevleri, Merkez Bankasının (CB) ve ticari bankaların faaliyetleriyle ilgili halkla ilişkilerin düzenlenmesini içermektedir.

Bankacılık kanunu hem hukuk kurallarını içerirsivil ve finansal. Sivil düzenlemeler, bankaların ticari kuruluşlar olarak oluşum ve faaliyetlerinin düzenlenmesini ve müşteriyle kredi kuruluşları arasındaki ilişkileri içermektedir. Hukuk finansal normları, kredi sisteminin esaslarını oluşturur, Rusya Federasyonu Merkez Bankasının statüsünü belirler, Merkez Bankası ve ticari bankalar arasındaki ilişkileri düzenler.

Herhangi bir hukuki şube, tüm-Rus hukukunda, hukuk bilimlerinde ve bir akademik disiplin olarak bir yapı olarak görülebilir.

İlişkilerin düzenlenmesinin hukuki önemiBu alan, bankaların belirli bir zaman dilimi içerisinde ekonomi üzerindeki siyasi ve ekonomik etkileri ile belirlenir. İlişkilerin düzenlenmesi, ayrıca, belirli düzenlemeler yöntemlerine sahiptir.

Bir disiplin olarak bankacılık kanunu, bir bilgi kompleksi tarafından temsil edilmektedir. Bu kompleks bilim tarafından geliştirilmiş ve plana ve eğitim kurumundaki belirli bir yöntem uyarınca öğretilmiştir.

Bankacılık sistemi, üç temel seviyeden oluşmaktadır:

1. Alt sektörler (örneğin, para birimi kanunu).
2. Hukuk kurumları, belirli bir türe ait birbiriyle ilişkileri düzenlemek için tasarlanmış bir dizi yasal kural olarak (örneğin nakit dışı yerleşim birimleri gibi).
3. Bankacılık hukukunun normları. Bu tür yasal norm tüm özelliklere sahiptir. Bununla birlikte ayırt edici özellikler de var. Dolayısıyla, sadece bankacılık kanunu, bankacılık ilişkilerini normları ile düzenleyebilir. Bankaların faaliyetlerini düzenleyen normlar kullanılan diğer endüstriler de vardır. Özellikle finansal, sivil, vergi, idari ve diğer sanayileri içerir.

Hukuk kuralları (bankacılık)resmi olarak tanımlanmış bir karaktere sahip olmak, bankacılık ilişkilerinde kişilerin görev ve yetkilerini oluşturmak, pozisyonlarını düzeltmek (yasal). Ayrıca, yaptırım uygulama imkânı (uygulama zorunluluğu) ile normlara uyulması sağlanmaktadır.

Bankacılık kanununun kaynakları dış formların birleşimidir. Resmi olarak tanımlanmışlardır ve halkla ilişkilerde düzenleyici normlar içermektedir.

Rus bankacılığının kaynak sisteminehaklar RF Anayasasını Rusya Federasyonu'nun uluslararası anlaşmaları, uluslararası hukuk normlarını, Rus Anayasa Mahkemesi, bankacılık mevzuatının karar yer alıyor.

İkincisi, Merkez Bankası yasaları, bankaların faaliyetleri, kredi kurumlarının iflası (iflas) ve diğer düzenleyici eylemleri içermektedir.

Kaynaklar iç içermelidirbankacılık örgütlerinde normatif eylemler. Yani, Merkez Bankası'nda - bunlar devlet iktidarında federal organlar için zorunlu olan hükümler, talimatlar ve talimatlar, tüm fiziksel, tüzel kişiler, yerel öz yönetim organlarıdır.

Rusya Federasyonu'nda bankacılık sistemi bir yapıyla temsil edilmektedir.Halkla ilişkilerde düzenlenmiş yasal normlarla belirli ilkelere dayanmaktadır. İlişkiler adalete (ilgili mevzuat ihlali için) çeken yanı sıra, denetim ve bankaların kontrolü, Banka faaliyetlerinin uygulanması sürecinde oluşturuluyor.

Yukarıdaki sistemin işleyiş sürecindeKatılımcılar arasında ilişkiler iki şekilde gelişebilir. İlk durumda, yasal ilişkiler dikey olarak adlandırılır. Rusya Merkez Bankası ile bankacılık sistemindeki diğer katılımcılar arasında ilişkiler kurulmuştur. İkinci durumda, ilişki yatay olarak adlandırılır. Müşteriler ve kredi kuruluşları arasında ve aynı zamanda çeşitli kredi kurumları arasında etkileşimi içerir.