Sivil ve özellikle ekonomik,özel bir kurum - sözleşme kanunu olmadan ciro elde edilemez. Ama asıl unsuru nedir? Medeni hukukta sözleşme türleri nelerdir? Bu hükümleri aşağıda ele almaya çalışacağız.
Medeni hukukta sözleşme kavramı ve türleri
Çoğu sözleşmeyi yazılı olarak gösterirbelge - hangi kişinin bir şeyler aldığı ve diğerinin vazgeçtiği ve belki de karşılığında bir şey alan bir anlaşma. Bu bir dereceye kadar doğrudur. Ancak daha net bir tanım elde etmeye çalışalım.
Bir antlaşmayı yasal bir kurum olarak belirtmenin ilk gereği, her zaman en az bir kişinin yasal çerçeve içinde diğeriyle ilişkili olma iradesini ifade etmesidir.
İkincisi - anlaşma, asgari olarak,iki taraf arasında. Bu sözleşmede yer alanların yalnızca hak veya yükümlülükleri olabileceği gibi bunların bir karışımı da gerekli değildir. Dolayısıyla, hakların ve görevlerin oranı her zaman aynı değildir. Bu kritere göre, medeni kanunda sözleşmelerin belirli bir sınıflandırması yürütülmekte olup, bunlardan hangisi aşağıda sunulacaktır.
Üçüncüsü tarafların antlaşmaya getirdiği hak ve yükümlülüklerin oluşturulması ve uygulanması ve bunların uygulanmasının kontrol edilmesi.
Dördüncüsü, bu partilerin eşitliğiyasal ilişki. Böyle bir hüküm ima eder: Taraflar, anlaşmazlığı, anlaşmanın sağladığı hakların korunmasını, karşılıklı koşullarla ilgili sözleşmenin değiştirilmesini talep etme hakkına sahiptir.
Yukarıdakilerden hareketle,
Anlaşma, iki veya daha fazla taraf arasında eyaletin yasal çerçevesinde ilişkilerin kurulması, değiştirilmesi veya feshine ilişkin eşit şartlarla yapılan bir anlaşmayı tanıyor.
Medeni hukukta sözleşmelerin türleri çoktur. Dolayısıyla, aşağıda sunulmuş olan ayrı bir değerlendirme gerektirirler.
Medeni hukukta sözleşmelerin sınıflandırılması
Sözleşmelerin türlere göre bölünmesi o kadar fazla değilbilimsel anlam, ancak pratik. Bu hüküm basitçe açıklanmaktadır: Medeni hukuktaki sözleşmelerin kavramı ve türleri, öncelikle etkili sivil ciroyu basitleştirmek ve oluşturmak için amaçlanmaktadır. Bu nedenle bölünme için sekiz temel kriter düşünülmelidir.
Birincisi niyetlerdir. Bu durumda, ön ve birincil ayırt edilir. Ön anlaşma sadece gelecekte somut bir gerçek üzerinde anlaşma yapmak niyetini göstermektedir. Asıl mesele, taraflar arasında ortaya çıkan ilişkilerin kendi içinde tanımlanan gerçeklere göre doğrudan bir şekilde sabitlenmesidir.
İkincisi, parti sayısıdır. Medeni hukukta bu kritere dayanan sözleşmelerin türleri çok taraflı ve iki taraflı olarak ayrılmıştır.
Üçüncü yasal ilişki içindir. Yani, alım satım, satış, kiralama, faktoring, sözleşme, bağış vb. Gibi belirli sivil veya ticari ilişkiler çerçevesinde sözleşmeler oluşturulmaktadır.
Dördüncü güç - mutabakat veGerçek. İlk durumda, sadece sözleşme kapsamında bir şey transfer etme niyetine işaret edilir ve olası bir son tarih belirtilir, ancak sözleşme imzalandığı andan itibaren resmen imzalanır. İkinci seçenek, sözleşmenin işleyişini sadece sözleşmenin konusu aktarımı gerçeğiyle başlatmayı öngörmektedir.
Beşinci - tarafların vücut gelişimine katılımıanlaşması. Böylece, sözleşmeler ara bağlantı anlaşmaları ve karşılıklı olarak mutabık kalınan olanlar olarak sınıflandırılır. İkincisi, taraflar arasındaki müzakerelerin sonucudur ve birincisi - zaten var olan koşullar üzerinde anlaşma.
Altıncı - hak ve sorumlulukları yaymak -tek taraflı ve iki taraflı. Tek taraflı anlaşmalarda taraflar, bir tarafın yetkilerini ve bunların uygulanmasında diğerlerine karşı sorumluluklarını açıkça belirtmektedir. İkili anlaşmalarda görev ve haklar taraflar arasında eşit olarak dağıtılmaktadır.
Yedinci - sunulan şartlara göre - sözleşmehalka arz ve birey. Birincisi, tüm karşı taraflar için aynı koşulların oluşturulmasını, ikincisi ise özel olarak şart koşulan koşulların mevcudiyetini sağlar.
Sekizinci - bölünme serbest ve ücretli.
Medeni hukuktaki yukarıdaki tür sözleşmeler, derin pratik anlam taşımaktadır. Belirli bir türün tanımını bilmek, yukarıdaki sınıflandırmaya göre, sözleşmenin yaklaşık bir metni hazırlanabilir.
</ p>
