Nefes alma karmaşık bir çok kademeliFizyolojik süreç, özü oksijenin oksijen emiliminden sonra oksitlenme-indirgeme reaksiyonlarına katılmak üzere çevreden emilmesi ile ilgilidir.
Bununla birlikte, yalnızca yüksek hayvanlarda değil,ve tek hücreli organizmalar da dahil olmak üzere tüm aerobik organizmaları içerir ve bu nedenle bunun yüksek enerjili bileşiklerin elde edilmesinde temel yol olduğunu söyleyebiliriz. Nefes alma sürecinde üretilen enerji, organizmanın sayısız ihtiyacı için harcanmaktadır. Tüm oksijenin yaklaşık% 20'si beyni tüketir, tk. yüksek hız darbeleri gerçekleştirmek için bir çok substrat harcanıyor. Bir kişi, solunum iki ana aşamadan oluşur: Dış solunum ve iç (alveol duvarları ve akciğer kılcal boşluklar arasındaki gaz alışverişi sürecini) - tüm hücre ve dokulara oksijen ayrıca taşıma.
Hücre seviyesinde nefes
Bununla birlikte, ilki beden çalışmalarının sonucudurve dokular, ancak hücresel solunum - oksijen O2 ve su negatif yük ortadan kaldırılması ile elektron taşıma zinciri için gerekli olan ve yüksek enerjili bileşikler oluşturmak olduğu moleküler ve atomik seviyede bu proses. Ayrıca, bu reaksiyonların sürekli akışı için, özel proteinler ve bir proton verici gereklidir. Yüksek organizmaların solunması ve organizmaların solunması süreci, mikrometrelerle ölçülür ve büyük ölçüde farklılık gösterir. Bu nedenle, bakteriler oksijen ile ilişkili olarak 3 farklılık gösterir. Sıkı aeroblar doğrudan moleküler oksijen üretirler: moleküller felaket olurken oksijen bağlı (karbon dioksit, kükürt oksit vb.) Kullanırlar. Fakultatif bakterilerdeki karma tip solunum, koşullara bağlı olarak hem bağlanmış hem de moleküler oksijen kullanma imkânı sunar.
İnsan solunum mekanizmaları
Yani, dış nefes bir süreçtir.hava yollarının yapısı ve göğüs ve diyafram kas sisteminin çalışmasından kaynaklanır, bu sebeple akciğerlerdeki basınç düşer, gazlar içeride hareket eder. Ekshalasyon, havanın (çoğunlukla karbondioksit) ortaya çıktığı ters süreçtir. Normal olarak, hava yolu gaz akışı laminer bronşların duvarlarına ve engeller durumunda, yani paralel (dolgu yabancı madde, mukus birikmesi) düzensiz girdapları neden olduğu. Oksijenle kan dolaşımı akciğerlerde gerçekleşir, daha sonra oksijenlenir, kılcal damarlardan taşınır, daha büyük damarlarda toplanır ve sonunda kalbe girer. Buradan aorta çıkıyor ve dolaşımda büyük bir döneme giriyor.
Solunum ve havalandırma kavramlarını ayırt etmek gerekir. İkincisi - bu boyutunu, alveollere hava trakea akışını ve bronşlar değiştirmek interkostal kaslar ve derin göğüs azaltılması işlemidir. Sırasıyla, nefes alma daha az aktif olmayan bir işlemdir, fakat alveolar-kapiler seviyesinde gaz değişimi anlamına gelir. solunum yolu lezyonlar, göğüs deformasyon, tıkanma veya kısıtlamaya (amfizem, astım, bronşit), sistemik skleroderma kötü havalandırma olabilir hastalıkları neden olur. enfeksiyon, ilaçların farmakolojik etkisine, aşın uyanmının durumda, yüksek fiziksel efor: Masif pulmoner ventilasyon patolojik koşullara bağlı olabilir.
</ p>
