Modern dünyada iki ana form vardırhükümet: bir monarşi ve bir cumhuriyet. İki çeşit monarşi vardır: mutlak ve anayasal. Eskiden, tüm güç hakim olan şahsa ya da (teokratik mutlak monarşi durumunda) manevi lidere aittir. İkinci biçimde, her şey biraz farklıdır. Anayasal monarşi, bir anayasanın bir hükümdarın gücünü kısıtladığı bir hükümet biçimi. Hükümetin benzer bir formda olan ülkelerde yürütme gücü hükümete aittir, yani Kabine ve yasama - .. Parlamento, birçok ülkede özel bir şekilde adlandırılır.
Anayasal monarşi bir hükümet biçimidir,ya ikili (temsilci) ya da parlamento olabilir. Her iki durumda da, hükümdar gücünü ülkenin yasama organı, yani parlamento ile paylaşmalıdır. Ancak, birinci durumda, yürütme gücü Kral yetkisinde olup olmadığını (.. imparator, padişah, kral, prens veya dük, vs.), bu ayrıcalığın yoksun ikinci hükümdar: yürütme gücü, sırayla, Meclis'e karşı sorumludur hükümete aittir. Bu arada, hükümdarın gücü yasal sınırlıdır: bir karar hangi onlar öyle ya da bakanın karşılıklı kadar hiçbir emir muhteşem geçerli olmayabilir göre yoktur.
İkilikçi monarşide bakanlar atanır(vardiya) monarch tarafından. Onlar sadece onun için sorumludurlar. Parlamentoda yetkililerin atanması, aynı zamanda hakim olan kişi tarafından da yapılmaktadır, ancak hükümet üyeleri, bu konuda değil, parlamentoya karşı sorumludur. Dolayısıyla, hükümet biçiminin parlamenter bir monarşi olduğu devletlerde, hükümdarlar pratik olarak gerçek güç sahibi değildirler. Evlilik sonuçlarına ilişkin, örneğin, boşanma veya evlilik ile ilgili kişisel meseleler de dahil olmak üzere herhangi bir karar, hükümdarla mutabık kalmalıdır. Yasal taraf açısından, kanunların son imzalanması, hükümet görevlilerinin ve hükümet üyelerinin atanması ve görevden alınması, savaşların durdurulmasının duyurulması vb. - hepsi imza ve mühür gerektirir. Bununla birlikte, parlamentonun onayı olmadan, haklı olduğunu düşündüğü şeyleri yapma hakkı yoktur. Dolayısıyla, bir anayasal monarşi, bir hükümdarın gerçek bir yönetici olmadığı bir tür devlettir. O sadece devletin simgesi. Bununla birlikte, güçlü bir hükümdar hem parlamento hem de hükümete iradesini dikte edebilir. Ne de olsa bakan ve diğer görevlileri atama yetkisine sahiptir ve ülkenin dış politikasını da etkileyebilmektedir.
Avrupa ülkelerinde,Mutlak monarşiden anayasala geçiş. Örneğin, İngiltere'de bu durum 17. yüzyılda geride kaldı. Eski Dünya'nın on birinde (Lüksemburg, Lihtenştayn, Monako, İngiltere, vb.) Hükümet biçimi anayasal bir monarşidir. Bu durum, bu devletlerin halklarının ülkelerindeki devlet sistemini radikal bir şekilde değiştirmek istemediklerini, kraliyet gücünü tamamen devirmek istemediklerini, ancak yeni gerçekleri gönderdikçe, bir hükümet biçiminden diğerine huzurlu bir geçiş yaptıklarını gösteriyor.
1. Büyük Britanya.
2. Belçika.
3. Danimarka.
4. Hollanda.
5. Nevis.
6. Jamaika.
7. Yeni Gine.
8. Norveç.
9. İsveç.
10. İspanya.
11. Lihtenştayn.
12. Lüksemburg.
13. Monaco.
14. Andorra.
15. Japonya.
16. Kamboçya.
17. Lesotho.
18. Yeni Zelanda.
19. Malezya.
20. Tayland.
21. Grenada.
22. Butan.
23. Kanada.
24. Avustralya.
25. Saint Kitts.
26. Tonga.
27. Solomon Adaları.
28. Saint Vincent.
